نقش سرمایه های فکری در تسهیل اقدامات مدیریت دانش

در عصر دانایی­ محوری، مزیت رقابتی سازمان­ها بر پایۀ دارایی های نامشهود استوار است. آنچه امروزه سازمان­ها را رقابت­ پذیر می کند، مدیریت اثربخش دانش و دیگر دارایی های ناملموس، مانند سرمایه های فکری آنهاست. بر این اساس، پژوهش حاضر به بررسی نقش سرمایه های فکری در ارتقای اثربخشی سیستم­ مدیریت دانش در سازمان پرداخته است. بدین منظور، تأثیر سه جنبۀ اصلی سرمایۀ فکری (سرمایه­های انسانی، ساختاری و مشتری) بر چهار مرحلۀ اصلی فرآیند مدیریت دانش (خلق، ذخیره ­سازی، کاربرد و تسهیم دانش) بررسی می­شود. جامعۀ آماری پژوهش مدیران و کارکنان استانداری یکی از استان­های جنوبی کشور بوده و از روش نمونه­ گیری تصادفی استفاده شده است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه و روش تحقیق توصیفی- پیمایشی بوده است. داده­های به‎دست آمده با استفاده از آزمون­ های ضریب همبستگی و معادلات ساختاری تحلیل شدند و نتایج آن بیانگر تأثیر معنی­دار و مهم همۀ مؤلفه های سرمایه های فکری بر ارتقای اثربخشی مدیریت دانش است. در پایان با توجه به یافته های پژوهش، پیشنهادهایی ارائه شده است.